 |
| علی آقا مشفق |
نخل غزل
نمی دانم که اهل آسمانیم
ویا هموزن اهل آن جهانیم
چرا آنها جدا زاندوه دنیا؟؟
چرا ما بستۀ آه وفغانیم ؟
به آنها غمزه برما غمض ازچیست
نه این باشد که ازچشمش نهانیم
ره ورسم زمانه بی وفای است
به پای دهر گرجان هم فشانیم
کجالقمان وافلاتون سقراط
ازین جا رفت پس ما هم نمانیم
می دنیا ننوشد جاودان کس
که هم تن به زیر گل کشانیم
بیا تا درگذر گاه زمانه
چومشفق ازغزل نخلی نشانیم
No comments:
Post a Comment