یاد بود از شهدای افشار در لعل وسرجنگل

نژادی از ریسمان بدوشان تاریخ و محرومین زمان که با دست پینه دار و چهره های ترکیده در جغرافیای اجتماعی کشور به عنوان محکومین و مغزوبین نژادی در مسیر زمان ره گم کرده و با کم ترین رنگ و نام همگام با کاروان زنده گی مسیر تاریخ را با مرگ سیاسی و حیاط فزیکی می پیمودند، حرکت تدریجی زمان به جای رسیده  تا اینکه مردی ابوذر گونه از میان این قبیله گم نام تاریخ قد کشیده با جرئت و بدون ترس فریاد کشید گفت: من یاور و وارث ریسمان بدوشان تاریخ هستم !!! اما گوش های دد منیشان و کور دلان عصر نه تنها به ندای وحدت لبیک نگفته اند و بلکه تحمل شنیدن اش را نداشت و در پی خفه ساختن صدای حق و عدالت در گلوی منادی توحید بر خواست و راه جز اجیر ساختن عناصر ضعیف النفس و فرصت طلب و مذدور را نداشت در بیست و دوم دلو 1371 حادثه خونین افشار را بوجود آوردند!

امروز 22 دلو برای اولین بار محفل یاد بود از شهدای افشار توسط نهاد های مدنی و فرهنگی به حضور صد ها اشتراک کننده در مرکز ولسوالی لعل و سرجنگل بر گذار شده، محفل با تلاوت از آیات قرآن شریف توسط حسن "احمدی"  آغاز گردیده ابتدا محترم محمد ظاهر "قاسمی" شهید زنده و شاهد از مقاومت غرب کابل و قتل عام افشار، ضمن سلام و درود به روح شهدای افشار و غرب کابل ، درراس همه بابه مزاری، پیرامون تاریخ هزاره های افغانستان،و مظلومیت یک نسل ریسمان بدوش که سالها قربانی انحصار و بر تری طلبی شده، صحبت کرده قتل عام افشاررا بزرگترین جنایت بشری،  تلخ ترین و درد ناک ترین تراژیدی غمبار و جنایت بس بزرگ بیان داشته افزود نسل اندر نسل مردم ما همه در سوگ شهدای افشار می سوزند و اشک ماتم میریزد و فراموش نخواهند کرد که، شیخ آصف محسنی قندهاری، سید فاصل بهسودی، سید محمد علی جاوید، سید حسین انوری، سید حسین عالمی، سید هادی با گرفتن پول و مقام از مسعود و ربانی عامل فاجعه افشار است. بدور از باور های انسانی و اخلاقی بر علاوه  بعد از انجام فاجعه افشار پیام های تبریکی به یکدیگر شان فرستادند و قتل عام افشار را که صد ها غیر نظامی از زن و مرد و اطفال در آن بی رحمانه شهید شده بود به عنوان پیروزی شان جشن گرفت.

بر علاوه پیرامون 13 جنگ تحمیلی در غرب کابل  صحبت نموده واضح ساخت که در نتیجه بیش از 20000 هزار نفر زخمی و بیش از 3000 هزار نفر شهید شده و بیش از 10000 خانه به اتش کشیده شده اموال و دارای مردم به یغما برده شد.

سپس جوانان هر یک ، نصرالله غوری، آمینه "امید" شعر های مناسبی در ارتباط به فاجعه افشار قرائت نموده در آخر محفل با دعائیه توسط غلام عباس انصاری یکی از علمای مدرسه علمیه ثامن الائمه "ع" اختتام یافت.

نویسنده: عزیزالله مهدی

منبع: جمهوری سکوت