گریه کردم

عباس عارفی "مشتاق"

 گریه کردم

درفـــراق یـار شب ها گریه کردم

گــــوشه‌ء تنــهای تنها گریه کردم

گــریه کردم گــــریه کردم تا سحر

از سـرِ شب تا به فردا گریه کردم

مثلِ مجنون من دویدم روز و شب

بـهرِ اودر کـوه صحرا گریه کردم

در نـــبودِ چشـــم هــایی شـــوخ او

گـــاه و هـرگاه به رؤیا گریه کردم

نـاله هایــم کرد اثر درکوه و سنگ

چون نـکرد بر یارآنگاه گریه گردم

"گریــه برهردرد بی درمان دواست"

زان سبب من گاه و بیگاه گریه گردم

^{تابستان 1390 گرماب}