اگر چشمانت را حذف کنم!
 |
| حسین رامش |
اگر چشمانت را حذف کنم!
دیگر شعری نخواهم داشت
تمام سوژه ها در یک غبار سرد خواهد رفت
در آن پائیز نا ممکن
درختی برگ را گویا پی برگرد خواهد رفت
و در یک نیمه شب از خویش
خورشید سکته خواهد کرد
و مهتاب هم پس از ظلمت فرو در درد خواهد رفت
تمام کهکشان محروم، نگاهت را نخواهد زیست
هستی هم که خواهد مرد
و از یاد تمام مرد خواهد رفت
گلستان خسته وارسته، گریبان چاک خواهد کرد
هر آنچه گل
به یغما بسته خواهد شد
هر آنچه لاله در مرداب خواهد زیست و زار و زرد خواهد رفت
خدا هم خسته از خلقت
شبی در آسمان در یک سکوت سرد خواهد رفت
No comments:
Post a Comment