مشكل در كجاست؟ (در باره
پراکندگی های محصلین)
دوستان محترم ولسوالي لعل وسرجنگل در هرجا كه هستيد اميد صحت و سلامتي شما را دارم و به همه شما ازصميم قلب سلام ميفرستم .
محصلين محترم با بوجود آمدن فضاي جديد سياسي وعلمي بعد از دهه هشتاد به لطف خداوند بزرگ سيل از دانش جويان و علم دوستان از تمام نقاط افغانستان مخصوصاً هزارستان وارد مكاتب و دانشگاه ها شدند كه درين ميان جوانان لعل و سرجنگل نيز سهم بارز داشتند چنانچه امروز در دانشگاه هاي اكثر ولايات تعداد كثيراز اين جوانان مشغول تحصيل هستند و تعدادي از اين دانشجويان موفق به دريافت اسكالرشيب هادر دانشگاه هاي منطقه گرديده است.
در اين ميان در دانشگاه هرات به تعداد بيش از دوصد تن (200)از دانشجويان مشغول تحصيل ميباشد اما متاّسفانه در اينجا به نسبت پراگنده گي و منسجم نبودن محصلين دچار مشكلات كثير مي باشد واز هرگونه فعاليت هاي فرهنگي اجتماعي محروم ميباشد و نميتواند نقش خويش را در جامعه بازي كند.
اگر بزرگان، وكلا و محصلين كه قبلاً فارغ شدند و يا كسانيكه فعلاًمحصيل صنف سوم و چهارم هستندا ينها قبلاً در منسجم بودن، همبستگي محصلين كار ميكردند امروز تعداد زياد از محصلين تازه وارد به مشكلات چون نداشتن اطاق، نا آشناي با محيط دانشگاهي و مشكلات ديگر دچار نميشد حالاهر محصل كه تازه ميايد با اين همه مشكلات چه كار كندهمين منسجم نبودن محصلين باعث ميشود تعداد از محصلين با مشكلات زياد مواجه شده كه باعث اخلال دروس و حتي ترك درس شود.
ترك درس گفتن كاري آسان نيست ولي محصلين تازه وارد ميشود نميتواند با همه مشكلات مبارزه كند پس مجبور هستند كه ترك درس كند. نميدانم چه كار بايد كرد تا بتوانيم منسجم و يك دست بودن محصلين را بوجود آورد، به همه محصلين ميگويم بيائيد يكجا باهم شويم باتمام مشكلات وارده مبارزه كنيم و از كساني که خود به حمايت اين مردم به مقام و جاي رسيد اند ميخواهيم كه حداقل يگ گوشه چشمي به اين ها نمايد .اما هيچ كسي به اين موارد توجه ندارد.
آيا يكجا بودن ما بهتراز جدابودن ما نيست؟ لطفاً درين باره مارا كمك كنید تا بتوانيم راه حل مشكلات موجوده را پيداكنيم.
حسين مهدوي محصل صنف دوم رياضي و فزيك
دانشكده ساینس دانشگاه هرات
No comments:
Post a Comment