یک نگاه به ولسوالی لعل وسرجنگل

یک نگاه به ولسوالی لعل وسرجنگل

مردم علم پرور، فرهنگ دوست، صادق، پر تلاش و مبارز، که در اکثر مناطق لعل و سرجنگل شور و شوق فراگرفتن علم و دانش میان تمام اقشار این جامعه دیده میشود، پدران و مادران با وجود آنهمه مشکلات اقصادی که دامن گیر شان می باشد فرزندان خویش را اعم از دختر و پسر به مکتب روان کرده تا دیگر مثل آنها از بی سوادی رنج نکشند.

علم دوستی و دانش پروری جزسرشت این مردم شده است و دختر خورد سالی با لباس کهنه و فرسوده  در مناطق فقر نشین در حالیکه چوپانی میکند کتاب در دست داشته و درس میخواند ، با این شور و شوق که در ولسوالی لعل و سرجنگل به علم و معرفت وجود دارد در قسمت معارف آن توجه جدی و لازم صورت نگرفته است، بیش از شصت درصد مکاتب این ولسوالی تعمیر نداشته و شاگردان در آفتاب سوزان به فراگیری درس شان می پردازند وضع امنیتی در کل خوب است و تأمین امنیت بیش از آنکه محصول فعالیت های نهادهای امنیتی باشد، دستاورد و نتیجه صلح دوستی خود مردم است.

شرایط اقتصادی: وضعیت اقتصادی در این ولسوالی نگران کننده بوده و فقرشاید هم زاده مردمان این منطقه باشد و از جانب دیگر هیچ کسی برای فقرزدای، این منطقه تلاش بنیادی نکرده و ریشه کن سازی فقر با طرحهای دقیق اقتصادی امکان پذیر میباشد .

بنا براین مردم در چرخه ای زندگی میکنند که محصول آن قابل کفاف نمیباشد، بعضی مناطق مردم مشغول مالداری اند، اما آب و هوای سرد زمستانی، عدم راه های مواصلاتی برای انتقال آنها به خاطر فروش به شهرها و ولایات دیگر از مشکلاتی اند که این محصولات نیز ارزش اقتصادی خود را از دست داده است ، درآمد در حدی نیست که تأمین زندگی یک خانواده را نماید، اقتصاد این مردم در حال رشد نبوده فقط به اندازه می باشد که در فصل بهار و تابستان جمع و در فصل زمستان آنرا مصرف کنند، کار اقتصادی این مردم همیشه از صفرشروع شده و دوباره به صفرختم می گردد، وزارت زراعت و مالداری که یکی از مکلفیت هایش حمایت از بخش کشاورزی، باغداری و مالداری بوده که تاهنوز در لعل و سرجنگل هیچ برنامه برای بهبود وضعیت اقتصادی و زراعتی این مردم نداشته که این خود باعث فقر در بین مردم گردیده.

 همچنان وضع بهداشتی در این ولسوالی با وخامت جدی مواجه می باشد پزشک متخصص وجود نداشته بعضی از مناطق دور افتاده امکان دست رسی به همان مرکز بدون تجهیز را هم ندارد حتی برای بدست آوردن یک عدد قرص پراستامول باید ساعتها را ه، را طی کرده تا آنرا بدست آورد افراد که کار صحی میکند اکثر شان شاید کورسهای کوتا ه مدت کمک های اولیه راهم نگرفته باشد که در مان اکثر امراض ازعهده آنان خارج است بیشتر اطفال و زنان از امکانات بهداشتی محروم اند حتی بصورت سطحی در مورد بهداشت فکر نکرده که این وضع باعث شیوع امراض در بین مردم میگردد، در این قسمت وزارت صحت مسئولت دارد اما تا هنوز کدام اقدامی جدی برای حل مشکل مردم نکرده است اینها واقعیتهای است که هیچ کسی آن را انکار نمی تواند.

بازسازی: بازسازی و نوسازی درین ولسوالی وجود ندارد، بازار لعل که مرکز این ولسوالی است، قبل از آنکه وارد ولسوالی شوید به فکر یک بازاری با سرک پخته می باشید که با وارد شدن در آن تمام امیدهای ازبین رفته به فکر فرو می روی که آیا در افغانستان دولتی هم وجود دارد ؟ با حضور سرمایه دارترین کشورهای جهان و کمک های میلیارد دالری، که برای توسعه و بازسازی افغانستان وارد این مملکت شده است در این حالت درمیان خواب یا بیداری زندگی میکنی، با دیدن بازار لعل به یاد زمان های می افتی که در افغانستان جنگهای داخلی وجود داشت که هیچ خود را نمی توانی قانع سازی که در این ولسوالی ارگان ها دولتی هم وجود دارد، لعل را نمیشود گفت که مرکز یک ولسوالی باشد در صورتیکه از امنیت کامل برخورداراست، خیلی جالب است که اکثر احزاب سیاسی در این ولسوالی فعالیت دارد و یک تعداد جوانان را مصروف فعالیتهای حزبی می کنند و تعجب آور است که فلسفه وجود این احزاب چیست؟ و همگی در یک منطقه دفتر داشته و فعالیت میکند ولی تا هنوز به عنوان یک حزب چرا از وضعیت غم انگیز این منطقه به دولت مردان این دولت شکایت نشده است.

فلسفه حزب یا ساختار سیاسی تنها جمع کردن رأی مردم و گرفتن پول از جوانب مختلف و یا رسیدن به فلان چوکی دولتی نیست، بلکه یک بخش آن رسانیدن فریاد مردم به گوش دولت مردان بوده که با دیدن وضع نابسامانی لعل و بی توجهی های که در این ولسوالی صورت میگیرد، هر فرد به عنوان یک شهروند در پیشگاه وجدان خود احساس خجالت می کند. که برای بهبود این وضع و نابسامانی ها همگی مسئولیت دارد به خصوص وکلا، صدای مردم را شنیده و به برای گرفتن حقوق ملت شان مبارزه کنند اگرنه در مقابل مردم شریف این ولسوالی و تاریخ افغانستان شرم سار و محکوم خواهد شد.

نویسنده: محمدعلی "روشنی"

نشر شده در ماهنامه علم و عمل

ارسالی: محمدتقی حسین زاده