زندگی ومرگ یک درخت

زندگی ومرگ یک درخت  

پرنده ی کوچکی پر زنان آمد و برشاخ درختی نشست. درخت پرسید: پرنده گگِ زیبا از کجا آمده ای؟ شاخه هایم ناتوان گشته و نشاطم از بین رفته است . چرا در بهار نیامدی که سرسبز و شاداب بودیم، پرنده گفت : ای درخت مهربان .من ترادربهار و خزان دوست دارم. در خزان هم برگ های زرد و سرخ تو بسیار قشنگ است. تو چرا غمگین هستی؟ درخت گفت :پرنده گگ قشنگ، وقتی که خزان می آید می بینیم که زمین دیگر برایم آب نمی دهد. ریشه هایم از کم آبی شکایت میکنند و بی حال میشوند. به شاخه هایم آب نمی رسد و از عطش می نالند. برگهایم که در بهار تازه و سبز بودند آهسته آهسته پژمرده شده و زرد می گردند وقتی که باد سرد می وزد برگ های قشنگ من آهسته آهسته از شاخه هایم جدا شده به زمین می ریزند. وجودم از برگ و میوه خالی میشود و تاب و توان رفته رفته کم میگردد. وقتی زمستان می آید خنکی و برف باری شروع می شود. من از سردی می لرزم آن وقت هیچ پرنده ای از من خبر نمی گیرد و برشاخه ی من نغمه نمی خواند. پرنده گفت: ای درخت مهربان غمگین نباش من در زمستان هم خواهم آمد و از توخبر خواهم گرفت و برایت نغمه خواهم خواند. توافسرده نباش تو در بهار و تابستان  سبز و شاداب بودی و کار و فعالیت کردی تو میوه و محصول دادی و با اکسیجن صاف و خوش آینده خود هوا راپاکیزه و سالم ساختی حالا توخسته شده و به استراحت ضرورت داری.زمین هم به استراحت ضرورت دارد.چون در بهار و تابستان برای تو و گیاهان و حیوانات و انسانها آب و غذا آماده کرد فصل زمستان درست است که سرد و خنک می شود و برف میبارد اما این فصل شادمانی دوباره زمین و طبیعت ضروری است. اگربرف زمستان نباشد.ٱب چشمه ها و دریاها خشکیده آن وقت دربهاردیگرهرگز به ریشه های توآب نمی رسد.هم تو و هم من وهم تمام جانداران طبیعت تشنه و گرسنه می مانیم . گردش فصل ها از حکمت خداست و ما باید به حکمت و نعمت خداوند شکر گزار باشیم. درخت از شنیدن سخن پرمعنا و زیبای پرنده خرسند شد و از وی تشکری کرد و پرنده هم با او خدا حافظی نموده و رفت تاپیام امید بخش خود را برای سایر درختهای و گیاهان نیز بگوید

نویسنده: کبری "فصیحی زاده"

صنف یازدهم لیسه عالی زینب کبری

نشر شده: در ماهنامه ی علم وعمل